dopasowanie siodła Archives

2 maja 2018

Przygotowanie do badania termograficznego

Dopasowanie siodła, Fizjoterapia koni, Termografia diagnostyka, dopasowanie siodła, przed badaniem, termografia

Termografia to nieinwazyjna i całkowicie bezpieczna metoda diagnostyczna. Nie ma potrzeby sedowania pacjentów, a pomiar przebiega bezstresowo w warunkach znanych zwierzęciu. W związku z brakiem negatywnego wpływu na organizm, nie istnieją przeciwwskazania. Natomiast bardzo ważne są warunki w jakich wykonujemy badanie.

Dla zminimalizowania błędu pomiarowego pacjent musi być wcześniej przygotowany. Przede wszystkim należy zadbać o czystą i suchą sierść. Zaklejki, mokre plamy czy też po prostu brud mogą ochładzać tkanki i fałszować wynik analizy. Samo czyszczenie zwiększa temperaturę powierzchniową, wiec zalecamy wyczyścić podopiecznego na minimum 1 godzinę przed naszą wizytą.

Konie odpoczywające w boksach przed pierwszym badaniem.

Pierwszą ocenę wykonujemy u wypoczętych pacjentów co oznacza, że 3 godziny przed nie powinni uprawiać aktywności. Także bierzemy pod uwagę samą aklimatyzacje, ponieważ każda zmiana otoczenia powoduje przystosowanie organizmu. Latem i wiosną wystarczy wprowadzić konia 20 minut wcześniej do pomieszczenia gdzie wykonywane jest badanie. Zimą i jesienią czas ten wydłuża się do minimum 1 godziny.

W związku z tym, że badanie opiera się na analizie temperatury, dzień wcześniej prosimy nie smarować podopiecznego maściami rozgrzewającymi lub chłodzącymi. Są to czynniki podobnie jak przyjmowanie leków przeciwzapalnych, uspokajających czy znieczulających wpływające na pomiar.

Badanie może być wykonywane również na ogolonym koniu.

W przypadku ogolonych koni również można z powodzeniem wykonać diagnostykę termowizyjną, jednak koń nie powinien być derkowany na minimum 20 minut przed. Podobnie jak owijki czy ochraniacze, należy ściagnąć minimum 20 minut przed oględzinami. Długa, obfita okrywa włosowa natomiast może absorbować w pewnym stopniu promieniowanie podczerwone wydzielane przez tkanki znajdujące się głębiej i wpłynąć tym samym na wynik odczytu. Podobnie jak grzywa i ogon dlatego powinny być wcześniej zaplecione, zwłaszcza przy wykonywaniu zdjęć diagnostycznych okolic szyi, zadu oraz dystalnych partii kończyn miednicznych.

Ochraniacze czy owijki dają błedny obraz badania, podobnie jak nie zapleciona grzywa.

Także pomieszczenie powinno być wcześniej przygotowane. Optymalna temperatura otoczenia to 15 – 25 stopni C. W wyższych temperaturach różnice miedzy otoczeniem, a powierzchnią ciała się wyrównują, natomiast w niższych dochodzi do ograniczenia krążenia i tym samym do spadku ciepłoty w dystalnych partiach kończyn.

Zwiększona ilość pyłów w powietrzu, przeciągi, promienie słoneczne, wydzielające ciepło grzejniki czy lampy mogą zakłócić odczyt. Podczas wykonywania termografii zamykamy drzwi i okna tak, aby ograniczyć ruch powietrza i unikamy miejsc nasłonecznionych. W przypadku robienia zdjęć na hali itp. prosimy zroszyć wcześniej podłoże wodą, aby się nie kurzyło.

Ustawienie konia w promieniu słonecznym poskutkowało wzrostem temperatury w tej samej okolicy.

Jeśli chcesz na bieżąco kontrolować stan zdrowia swojego konia, szukasz diagnozy, zastanawiasz się czy koń może już wrócić po kontuzji do pracy, chcesz potwierdzić skuteczność leczenia – zapraszamy do kontaktu!

Regularne stosowanie termografii umożliwia zlokalizować miejsca najbardziej narażone na urazy, monitorowanie procesów regeneracyjnych, diagnozę oraz potwierdzenie badań weterynaryjnych.

7 grudnia 2017

Termograficzna kontrola dopasowania siodła

Dopasowanie siodła, Fizjoterapia koni, Termografia dopasowanie siodła, manualna terapia dla koni, termografia

Długotrwały ucisk spowodowany niedopasowanym siodłem skutkuje niedokrwieniem punktów oporowych na grzbiecie, które wykazują zaburzenia metabolizmu. Regeneracja tych miejsc jest upośledzona, tkanka wykazuje nadwrażliwość na ból co powoduje zwiększenie napięcia mięśniowego grzbietu i w dalszym czasie atrofię. W konsekwencji mięśnie zanikają i pojawiają się problemy z kręgosłupem. Czasami koń próbuje zrekompensować sobie bóle grzbietu przez zmianę w ruchu, której początkowo nie widać, a która prowadzi do przewlekłej kulawizny i nieodwracalnych zwyrodnień w obrębie kończyn. Oczywiście towarzyszy temu wszystkiemu ból. Tak w skrócie wygląda fizyczny schemat dobrostanu konia pracującego długotrwale w niedopasowanym siodle. Jednakże nie musi to być pewny scenariusz!

Słabe umięśnienie grzbietu u koni w wyniku pracy w niedopasowanych siodłach

Ważne jest monitorowanie korelacji siodło-grzbiet konia!

Wykonujemy ocenę dopasowania siodła składającą się z zestawu zdjęć termograficznych, analizy behawioralnej, manualnej diagnostyki konia oraz kontroli sprzętu (także na koniu w stój i w ruchu).

Termograficzna kontrola dopasowania siodła składa się z:

– zestawu zdjęć termograficznych wraz z raportem

– analizy behawioralnej

– manualnej diagnostyki konia

– kontroli sprzętu statycznej i wierzchowej

Zdjęcia termograficzne wykonujemy w dwóch seriach: pospoczynkowej oraz powysiłkowej. Po wykonaniu części pospoczynkowej koń jest siodłany i pracuje pod jeźdźcem minimum 20 minut bez podkładek itp w pojedynczym czapraku*. Część pospoczynkowa daje nam bazę do porównania z częścią powysiłkową i dzięki temu możemy stwierdzić jak trening w danym siodle wpływa na konia.

Palpacyjnie oceniamy okolice grzbietu, klatki piersiowej, szyi oraz proksymalne partie kończyn. Jest to informacja o stanie tkanek miękkich, budowie konia i zmianach jakie mogą rzutować na kontrolę dopasowania siodła lub przeciwnie są skutkiem złego dopasowania. Następnie sprawdzamy sprzęt oraz jego ułożenie na grzbiecie.

Ocena dopasowania siodła niestety nie trwa 5 minut!

Podczas samej jazdy sprawdzamy reakcje konia, dosiad jeźdźca oraz pracę samego siodła pod ciężarem w czasie treningu. Po skończonej jeździe zaraz po rozsiodłaniu konia wykonujemy drugą serię zdjęć termograficznych – powysiłkową. Dzięki temu można określić miejsca nacisku paneli czy ławek siodła na grzbiecie.

Prawidłowo dopasowane siodło rozkłada równomiernie nacisk na maksymalnej powierzchni. Im mocniejszy jest nacisk i bardziej punktowy tym większa jest miejscowa degradacja tkanek.

Siodło może wywierać presję na połaczenia wiezadłowe w obrebie wyrostków kolczystych kręgów kręgosłupa. Skutkuje to zaburzeniem pracy więzadła karkowego od czaszki, aż po więzadło kolczyste grzbietowe kręgów ogonowych. Koń z takim zaburzeniem nie jest w stanie poruszać sie płynnie, a ból powoduje zapadnięcie grzbietu i usztywnienie ruchu. Dalsza praca w takim ustawieniu generuje napiecia i stany zapalne tkanek miękkich, upośledzenie przewodnictwa nerwowego, zwyrodnienia i eliminuje ostatecznie konia ze sportu lub w ogóle użytkowania.

Objawy pracy w niedopasowanym siodle:

– siwe włosy wychodzące punktowo w miejscach, gdzie leży siodło lub popręg

– niechęć do czyszczenia: uciekanie, uginanie się pod naciskiem szczotki, kręcenie się, łaskotki

– przy zakładaniu siodła/ podpinaniu popręgu: uciekanie, kłapanie, tulenie uszu, gryzienie (także siebie), odsadzanie się, wierzganie

– pocenie asymetryczne lub w plamy zwłaszcza podczas pracy w siodle

– podczas wsiadania: kręcenie się, ruszanie od razu, zadzieranie głowy, machanie ogonem, tulenie uszu, odsuwanie się

– problemy treningowe

Koń może manifestować istnienie problemu swoim zachowaniem w obsłudze – m.in. jeśli podczas czynności pielęgnacyjnych lub przy zakładaniu siodła i dopinaniu popręgu ucieka, kładzie uszy, próbuje gryźć (obsługę lub siebie samego), odsadza się, sprawia wrażenie, jakby miał łaskotki – jest to wyraźny sygnał, aby skontrolować dopasowanie siodła.

Problemy w treningu wskazujące na brak dopasowania siodła m. in.:

spadek jezdności,
problem z zatrzymaniem i staniem,
uciekanie spod jeźdźca,
skrócenie wykroku,
krzyżowanie,
odmawianie skoków,
problemy z kontaktem i prawidłowym ustawieniem,
brak chęci do ruchu naprzód,
problemy z rozluźnieniem,
odmawianie galopu na którąś ze stron,
problemy z przejściami do niższych chodów i wiele innych.

Długotrwałe użytkowanie w niedopasowanym siodle poza skutkami behawioralnymi powodują problemy zdrowotne takie jak: patologię wzorca ruchowego (pogorszenie jakości ruchu), zwiększenie napięcia mięśni grzbietu, a w konsekwencji ich atrofię, problemy z kręgosłupem, kulawiznę.

Termogram powysiłkowy z pomiarem punktowym

W zależności od stopnia niedopasowania, długości okresu użytkowania w niedopasowanym siodle, intensywności treningów oraz temperamentu konia objawy mogą być różne od ucieczki, niechęci przez znieczulicę lub agresję. Wreszcie może się to przejawiać zachowaniami niebezpiecznymi dla jeźdźca – brykaniem, ponoszeniem czy odsadzaniem.

Jeśli Twój koń miał przerwę i planujesz wdrożyć go do pracy, schudł lub przytył w ostatnim czasie, dopiero rozpoczął treningi, wykazuje któryś z wymienionych objawów związanych z niedopasowaniem siodła oraz jeśli Ty sam czujesz, że nie możesz znaleźć harmonii ze swoim koniem mimo długotrwałego treningu, Twój dosiad jest daleki od ideału i notorycznie gubisz równowagę to zapraszamy do współpracy.

Diagnostyka termowizyjna opiera się na rejestrowaniu promieniowania podczerwonego. Zdjęcia termograficzne są nieinwazyjne dla organizmu i pozwalają wykrywać problemy z działaniem tkanek, zanim jeszcze wystąpią objawy kliniczne. W związku z tym termografia jest też polecana do stałej kontroli zdrowia zwierząt.

Konieczne są odpowiednie warunki oraz przygotowanie pacjenta o czym informujemy przy umawianiu terminu wizyty.

*możliwe jest wykonanie również termogramów z oceną dopasowania siodła w różnego rodzaju podkładkach, jednak zawsze do tego celu musi być najpierw wykonany termogram z oceną bez dodatkowego osprzętu.

13 października 2017

Fit4Horses – Fizjoterapia koni

Fizjoterapia koni dopasowanie siodła, fizjoterapia koni, kinesiotaping koni, kinezyterapia koni, manualna terapia dla koni, masaż koni, termografia

Efektywny ruch to złożony proces wynikający ze współpracy układów: nerwowego, mięśniowego, szkieletowego oraz krwionośnego wspomaganego układem limfatycznym. Zaburzenia któregokolwiek z układów mają wpływ na inne i tym samym powodują nieprawidłową pracę nie tylko podczas poruszania się.

Organizm konia radzi sobie z tym czasami na tyle dobrze, że niemożliwe jest dostrzec jakiekolwiek zaburzenia w jego funkcjonowaniu. Jest to okres kiedy nie widać, że zwierzęciu coś dolega, ale jednocześnie nie jest ono do końca sprawne i nie nadaje się często do pełnego użytkowania. Są to stany podkliniczne, które ujawniają się na obrazie termowizyjnym.

Termografia koni — Diagnostyka termowizyjna

O ile koń w tym czasie ma zapewniony odpoczynek, a stan nie jest poważny to często zapalenia po kontuzji samoczynnie ulegają wygaszeniu. Natomiast spięcia mięśniowe, zwłaszcza po jawnych kulawiznach pozostają i mają tendencję do gromadzenia się z czasem. W takich przypadkach im szybciej zadziałamy tym lepiej, ponieważ czas generuje dalsze spięcia i kompensacje, czyli wtórny ból i w przypadku diagnostyki oddala nas od pierwotnej przyczyny obecnego stanu podopiecznego.

Fizjoterapia koni — Koń podczas manualnej terapii Combo

Czasami koń po przebytym urazie odciąża pewne obszary, po czym gdy uszkodzone tkanki zagoją się, on dalej odciąża ten obszar. Dzieję się tak, ponieważ pamięć mięśniowa koduje się podczas okresu , gdy kulawizna jest bolesna, a następnie „jedzie według ustalonego programu”. Aby zamknąć błędne koło należy przywrócić równowagę między wspomnianymi już układami. Dzięki manualnej terapii Combo bilansujemy tonus mięśniowy wpływając kojąco na stawy, odnawiamy ścieżki neurologiczne wspomagając mięśnie, pobudzamy krążenie ułatwiając regenerację, uelastyczniamy powięzi, aby ułatwić prawidłowe korelacje w aparacie ruchu, wspomagamy układ limfatyczny w odprowadzaniu zbędnych produktów przemiany materii i dzięki temu homeostaza organizmu wraca do normy.

Kinesiotaping Koni — Różne aplikacje kinesiotapingu w zależności od potrzeb.

W celu łatwiejszego utrwalenia rezultatów manualnej terapii stosujemy kinesiotaping, dzięki temu przedłuża się efekt wspomagania tkanek miękkich w zakresie rozluźnienia bądź wzmocnienia mięśni, wyizolowania powięzi, ustabilizowania stawów, odciążenia ścięgien i więzadeł, wspomagania układu limfatycznego.

Spięcia mięśniowe mogą doprowadzić do nieprawidłowej pracy układu ruchu, a co za tym idzie do wielu problemów w tym rotacji kości, kulawizn, zwyrodnień. To właśnie długotrwałe spięcia mięśni grzbietu powodują np kissing spine, czyli w skrócie zrastanie kręgosłupa…

Aby zapobiec dalszej degeneracji w obrębie tkanek miękkich wykorzystujemy kinezyterapię – gimnastykę ruchową, która uczy konia na nowo używać własnego ciała w prawidłowy dla niego sposób.

Podchodzimy do problemów holistycznie, ponieważ wiele czynników ma wpływ na zdrowie konia, dlatego doradzamy także w kwestii prowadzenia kopyt oraz zbilansowanego żywienia.

Cały system rehabilitacyjny jest bardzo złożony ze względu na różnorodność zaburzeń występujących u koni. W zależności od stanu zdrowia, rodzaju schorzenia oraz możliwości regeneracyjnych pacjenta może się bardzo różnić.

Nie ma dwóch takich samych terapii, bo nie ma dwóch takich samych koni!

Dla każdego przypadku tworzymy indywidualny program terapii, aby maksymalnie przyśpieszyć regenerację i powrót do pełni sił witalnych przy uwzględnieniu możliwości danego osobnika.

Nie tylko program terapeutyczny się różni, ale również poszczególne zabiegi. Przed każdą manipulacją na końskim ciele przeprowadzana jest ocena obecnego stanu zdrowia (bo liczy się stan faktyczny tu i teraz). Określamy dzięki temu stan tkanek miękkich oraz na podstawie łańcucha połączeń powięziowych związki z pierwotnym urazem.

U koni użytkowanych wierzchowo często problemem jest także niedopasowane siodło, które prowadzi do spięć, urazów, rotacji, a nawet zwyrodnień. Zajmujemy się także kontrolowaniem stanu końskiego grzbietu przy pomocy termografii.